Rudy ( i nie tylko) gryzoń

    Witam :)

   Wielkimi krokami zbliża się zima, więc nie wypadałoby nie wspomnieć o zwierzętach leśnych. 

Jako pierwszemu zwierzęciu przyjrzymy się wiewiórce. 

   

•    Wiewiórka

   Jest bardzo ruchliwym gryzoniem. Cały dzień buszuje w koronach drzew w poszukiwaniu nasion drzew, orzechów, owoców, owadów oraz także ptasich jaj. Zjada też leśne grzyby, które po zebraniu suszy na gałęziach.

Możemy ją spotkać w lasach liściastych i mieszanych, ale także na terenie miejskich parków, ogródków działkowych i dużych ogrodów. Jej domem są dziuple wykute przez dzięcioły i budki lęgowe zawieszane przez ludzi. Wiewiórka potrafi sama zbudować gniazdo, które ma kulisty kształt i przypomina gniazdo sroki. Wyplata je z drobnych gałązek w rozwidleniu konarów wysoko na drzewie. 

• Po co wiewiórce kita?

   Puszysty ogonek, który posiada nasza bohaterka jest jej znakiem rozpoznawczym, jednak ma jeszcze inne funkcje do spełnienia.

W zimne dni służy jej za ciepłą kołderkę, którą się okrywa podczas snu.

Natomiast gdy porusza się po wysokich drzewach, ogon pomaga jej utrzymać równowagę, a podczas dalekich skoków między drzewami działa jak ster i podpora przy lądowaniu. (Wiewiórka potrafi pokonać jednym skokiem aż do 5 metrów ! ).

   Pędzelki na uszach wiewiórki są okazałe tylko zimą, ponieważ latem kępki są dużo mniejsze.

• Akrobatka

   Gryzoń ten ma bardzo zwinne przednie łapki, Dzięki ostrym pazurkom na palcach wiewiórka potrafi błyskawicznie obracać w nich pożywienie a mocnymi zębami wyjadać to co najsmaczniejsze.

Dla naszego rudego gryzonia chodzenie po pniu drzewa głową w dół nie jest niczym specjalnym, ponieważ dzięki tym pazurkom potrafi się mocno przyczepić.

• Kolorek

   Futerko wiewiórki może być w różnych odcieniach brązu - od jasnego do ciemnego oraz rude. Brzuch gryzonia zawsze jest biały.

Wiewiórki z niemal czarnym futerkiem nie są innym gatunkiem. Jest to po prostu, najczęściej górska, odmiana wiewiórki pospolitej.

• Najciekawszy gatunek

   Niewątpliwie najciekawszym gatunkiem są latające wiewiórki. Potrafią one szybować z góry na dół lotem ślizgowym dzięki obecności fałdu skórnego występującego po bokach ciała, między kończynami przednimi a tylnymi. Podczas "lotu" zwierzę  rozpościera łapki, rozkładając fałd skórny, a długi i spłaszczony ogonek służy jako ster. Wielka latająca wiewiórka potrafi pokonać odległość nawet do 50 metrów!

Pozdrawiam 

Patrycja